Share

หน้าเว็บ

วันพุธที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2555

ไปลำปาง ไม่ลำพัง (และลำปางร้อนมาก)

ารภาพก่อนเลยว่า ไม่ได้ตั้งใจจะไปลำปางครับ

ตอนแรกวางแผนไว้ว่า จะไปน่าน

แต่แม่มาเกลี่ยกล่อมบอกว่าอยากไปลำปาง ที่น่านมีแต่วัด ไม่น่าไป มีเพื่อนเคยไปลำปางมาแล้ว มีที่นั่นที่นี่น่าเที่ยว เราจึงตามใจแม่




ออกจากแพร่ไม่เช้ามาก เจอรถพ่วงเอนกายแนบถนนบนเขา ทิ้งของลงเขาไปหมดรถ ถนนสามเลนจึงเหลือให้แบ่งกันใช้แค่เพียงหนึ่งเดียว

กว่าจะถึงลำปางก็เกือบเที่ยง คณะเราสี่คนเลือกทานอาหารที่ ก๋วยเตี๋ยวลูกทุ่ง ตามคำแนะนำของเพื่อน ซึ่งมีพื้นเพอยู่ที่นี่

อร่อยสมคำบอกกล่าว

แล้วที่นี่ก็โลกกลม เจอคนรู้จัก ทั้งญาติ ที่กำลังเดินทางไปเชียงใหม่ และครอบครัวน้องชายเพื่อนรัก ที่กำลังจะกลับเชียงใหม่เช่นกัน จนเราคุยกันว่า จะเจอใครในที่อื่นอีกหรือเปล่านะ

ากร้านอาหาร เรามุ่งหน้าสู่สถานที่ท่องเที่ยวแห่งแรก ศูนย์อนุรักษ์ช้างไทย

ระหว่างทางก็แวะดูเซรามิก ที่มีร้านเปิดขายกันมากมาย พอๆกับร้านหม้อแกงย่านเพชรบุรี

แซมแทรกด้วยร้านกาแฟ ซึ่งบางแห่งก็ขึ้นป้าย ตัวอักษรคล้ายปายอินเลิฟว่า "ลำปางหนาวมาก" วลียอดฮิต ท้าทายแดดร้อนยามบ่ายอย่างไม่เกรงกลัวว่าสีของป้ายจะซีดลง




ศูนย์อนุรักษ์ช้างไทยแห่งนี้ เมื่อสมัยยังเด็ก ที่บ้านตั้งหน้าตั้งตาจะมาให้ได้ นั่งรถตู้มากันเกือบหมดบ้าน แต่ก็อด เพราะอยู่ในช่วงปิดปรับปรุง เป้าหมายในตอนนั้นจึงเบนไปที่เขื่อนกิ่วลม

อดชมช้าง แต่ไปเล่นน้ำกันแทน

โตมา ขับรถได้ ก็ผ่านไปผ่านมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แต่ก็ไม่ได้เข้าไป

รอบนี้ มาอีกครั้ง ก็เกือบจะไม่ได้ชมช้าง เพราะหมดรอบการแสดงแล้ว แต่ยังโชคดีที่มีรอบเสริมพิเศษ




โชคมีไม่มาก ได้ชมช้าง แต่อดขี่ช้าง เพราะเวลาหมดแล้วจริงๆ

แต่ไม่เป็นไร ช้างไม่ได้ขี่ เข้าเมืองไปนั่งรถม้ากัน !!




ถม้าลำปาง ของขึ้นชื่อที่มาแล้วต้องลอง

มีอยู่ ๒-๓ คิว เราเลือกมาขึ้นด้านหลังศาลหลักเมือง (แต่ตอนไป ย้ายเขยิบออกไปนิด ไม่ไกล)

มีโปรแกรมเที่ยว ๒ แบบ คือรอบเล็กและรอบใหญ่ วนน้อยรอบเล็กก็ ๒๐๐ บาท วนเยอะหน่อย รอบใหญ่ก็ ๓๐๐ บาทต่อคัน




อากาศยังร้อนอยู่ สารถีคนขับรถม้าบางคันยังกางร่มกันแดดกันอยู่ รวมถึงหนึ่งในคันที่เราต้องขึ้นด้วย (ที่นี่ปล่อยรถม้าตามคิว)

เราเลือกวนรอบใหญ่ เที่ยวให้สะใจรอบเมืองลำปาง กว่าจะวนครบ แดดก็ร่ม ลมก็ตก เตรียมตัวเดินตลาดกันได้แล้ว !!




กาดกองต้าเปิดเป็นถนนคนเดินทั้งวันเสาร์และอาทิตย์

เริ่มกันตั้งแต่หัวสะพานรัษฎา เลียบแม่น้ำวังไป

หลังจากเดินได้ไม่นาน เราก็คิดว่าควรจะเปลี่ยนชื่อถนนนี้เสียใหม่ ให้เป็น "ถนนคนกิน" เพราะมีของกิน ทั้งคาว หวาน น้ำ ขายกันอย่างหนาแน่น ตลอดเส้นทาง

แต่การเดินทางท่องกินไปตามถนนคนเดินมีอันต้องจบเร็วก่อนที่คิดไว้ เพราะฝนฟ้าไม่เป็นใจ แลบแสงขู่อยู่พักก่อนที่จะลงเม็ดในเวลาต่อมา

พวกเราจึงปิดทริปการเดินทางมาลำปาง ที่ไม่ลำพัง (แต่ไม่หนาวมาก) ไว้เพียงแค่นี้

โบกมืออำลา ลำปาง ท่ามกลางสายฝนที่โปรยปรายลงมาเรื่อยๆจนตลาดวาย บ้านใครบ้านมัน..

------------------------

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More